Skutki niedoboru błonnika w diecie
Błonnik, znany również jako włókno pokarmowe, ma kilka charakterystycznych cech, które wpływają na jego funkcje i niosą ze sobą korzyści zdrowotne dla człowieka. Wprowadzenie różnorodnych źródeł błonnika do diety przynosi wiele korzyści dla organizmu, w tym poprawę trawienia, regulację poziomu glukozy we krwi, obniżenie cholesterolu oraz utrzymanie prawidłowej wagi. Niedobór błonnika w diecie może z kolei prowadzić do różnych problemów zdrowotnych i zaburzeń funkcjonowania organizmu.
Do czego służy błonnik w organizmie?
Błonnik, zwany również włóknem pokarmowym, pełni wiele istotnych funkcji w organizmie. Oto kilka głównych korzyści płynących ze spożywania błonnika:
- Poprawa funkcji jelitowych – błonnik pomaga regulować procesy trawienne, zapobiegając zarówno zaparciom, jak i biegunce. Wchłania wodę, co zwiększa objętość stolca i ułatwia jego przesuwanie się przez jelita. Błonnik przyczynia się do mechanicznego oczyszczania jelit.
- Zmniejszenie ryzyka zaburzeń i chorób jelitowych – spożycie odpowiedniej ilości błonnika może zmniejszyć ryzyko wystąpienia zaburzeń pracy jelit i pojawiania się takich dolegliwości jak zaparcia, hemoroidy, wrzody jelitowe czy choroba uchyłkowa jelit.
- Kontrola poziomu glukozy we krwi – błonnik pomaga kontrolować poziom glikemii we krwi poprzez opóźnianie wchłaniania glukozy, co jest korzystne dla osób z cukrzycą lub zagrożonych cukrzycą.
- Obniżenie poziomu cholesterolu – niektóre rodzaje błonnika, zwłaszcza rozpuszczalnego w wodzie, mogą pomóc w obniżeniu poziomu „złego” cholesterolu (LDL), co może przyczyniać się do zmniejszenia ryzyka chorób serca. Za mechanizm ten jest odpowiedzialne ograniczenie wchłaniania cholesterolu z pożywienia
- Usuwanie toksyn z organizmu – błonnik skutecznie pomaga w oczyszczeniu organizmu z metali ciężkich i toksyn. Ponad 73% studentów wskazało na tę rolę błonnika podczas badania wiedzy studentów uczelni medycznych na temat prozdrowotnej roli błonnika pokarmowego[1]. Dzięki swojej strukturze błonnik wiąże egzotoksyny nie dopuszczając do ich wchłaniania. Niepożądany efekt może dotyczyć ograniczenia wchłaniania niektórych leków w przypadku diety wysokobłonnikowej.
- Wspomaganie utraty wagi – spożycie pokarmów bogatych w błonnik może przyczynić się do wzmocnienia uczucia sytości, co ma duże znaczenie w kontrolowaniu wagi i zapobieganiu nadwadze lub otyłości.
- Zapobieganie zaparciom – błonnik zwiększa objętość stolca i poprawia perystaltykę jelit, dzięki czemu skutecznie zapobiega zaparciom.
- [1] Małgorzata Kowalczyk, Magdalena Zegan, Ewa Michota-Katulska, Wiedza na temat prozdrowotnej
- Roli błonnika pokarmowego wśród studentów uczelni medycznych i niemedycznych, Zakład Żywienia Człowieka, Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Bromat, 2017, str. 6
Zalecana dzienna dawka błonnika wynosi zazwyczaj około 25-30 gramów w przypadku osób dorosłych.
Co dzieje się z błonnikiem w jelicie?
W jelicie grubym błonnik jest fermentowany przez bakterie jelitowe, co prowadzi do produkcji krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA), takich jak kwas masłowy, octowy i propionowy. Kwasy te mają korzystny wpływ na zdrowie jelit i całego organizmu, wspierając m.in. funkcje nabłonka jelitowego oraz działając przeciwzapalne. W niektórych przypadkach, aby wspierać zdrowie jelit, zalecana jest suplementacja kwasu masłowego pod postacią np. maślanu sodu w odpowiedniej formie gwarantującej dotarcie do jelita grubego. Suplementacja może być pomocna w przypadku chorób zapalnych jelit, zaburzeń mikrobioty jelitowej lub innych stanów związanych z niedoborem krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych.
Jak uzupełnić poziom błonnika?
Uzupełnianie poziomu błonnika w organizmie można osiągnąć poprzez wprowadzenie do diety różnorodnych produktów.
- Owoce i warzywa są doskonałym źródłem włókna pokarmowego. Staraj się jeść świeże produkty z tej grupy każdego dnia, włączając w to np. jabłka, gruszki, jagody, pomidory, marchewki, szpinak, kalafior czy brokuły.
- Produkty z pełnego ziarna są bogate w błonnik pokarmowy w przeciwieństwie do produktów wykonanych z oczyszczonych ziaren.
- Fasola, groch, soczewica, ciecierzyca i inne rośliny strączkowe są również jego doskonałym źródłem.
- Nasiona, takie jak siemię lniane, nasiona chia czy dyni, oraz orzechy np. włoskie, migdały czy orzechy nerkowca, tak samo warto włączyć do diety.
- Wraz ze zwiększeniem spożycia błonnika ważne jest również picie odpowiedniej ilości wody, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie jelit i zapobiec ewentualnym problemom związanym z trawieniem. Duża ilość błonnika przy nieodpowiedniej ilości wody może również prowadzić do powstania zaparć.
Wprowadzenie różnorodnych źródeł błonnika do codziennej diety może pomóc w osiągnięciu zalecanej dziennej jego dawki oraz wpływać na zdrowie jelit i ogólne samopoczucie. U osób skarżących się na dolegliwości jelitowe, takie jak IBS, SIBO czy dysbioza jelitowa, przyjmowanie błonnika może jednak przyczyniać się do nasilania objawów choroby. Dlatego w takich przypadkach warto stosować żywność specjalnego przeznaczenia medycznego zawierającą maślan sodu – krótkołańcuchowy kwas tłuszczowy (SCFA), który powstaje w wyniku trawienia błonnika przez bakterie. Maślan korzystnie działa na układ trawienny i zwykle jest przez niego bardzo dobrze tolerowany, nawet w przypadku osób dotkniętych różnymi chorobami układu pokarmowego.